minik kalpler..

Birisini mutlu etmek için çırpındığınız oldu mu? Sadece o mutlu olsun diye bir şeyler yaptığınız?Süprizler, hediyeler, güzel sözler ve daha bir sürü şey.. Kimbilir belki de istediğiniz tepkiyi alamadınız..Kuru bir teşekkür, bazen yapay bir gülücük, bazen farkedilmedi bile..


Oysa nasıl da çoşkuyla yaptınız, kalbiniz hızla çarpmaya başladı tepkisini düşününce, alladınız pulladınız da yine olmadı..Biliyorum bir çok sesin buna evet diyeceğini, nasıl da üzüldüğünü, pişmanlık duyduğunu, keşke yapmasaydım dediğini..

Elbette hakkını veren, tadını çıkaran da olmuştur..Emeği göz ardı etmeyen, nezaketin, inceliğin kıymetini bilenler de çıkmıştır..Yere göğe koyamayanlar, çocuklar gibi sevinip, çığlıklar atanlar da vardır..

Nasıl da düşünmüş, üzerinde titizlikle çalışmış, zaman harcamışsınızdır kimbilir o, beş on dakikalık sevinç ve coşku için..Siz, mutlu etmek istediğiniz kişiden daha çok mutlu olmuşssunuzdur hatta..İçiniz içinize sığmamıştır  bilirim..

Tüm bu zorluklar, bir yetişkini mutlu etmek için verilen çabalar..Bir çocuğu mutlu etmek ise ne kolay..Bazen bir gülümseme, başını okşama, göz seviyesinde buluşma, elini tutma, bir şeker, bir çikolata yeter o minik kalpleri güldürmeye..

Bugün ben o minik kalplerin birkaçıyla beraberdim..Yürekten gülümsedim onlara, hemen cevap verdiler minicik kalpleriyle bana..

Bir çocuğun sevgisinden masum ve değerli ne olabilir ki?Top oynadık, balonla oynadık beraber..Gözleri güldü, gönülleriyle beraber..Benim de yüreğimi güldürüp, neşelendirdiler...Onların masum gözlerinden baktığımda, ben de gülümsedim bizlere..

O saflığı kaybetmiş olsakta, minik yavrulardaki geleceği, hayali, sevinci , umudu yaşamak çok zevkli..Akşam üstü fıskiyeden ıslanan, şen kahkalar atan çocuklar gibi, mutlulukları şartlandırmasak keşke, koşula bağlamasak..Biz de öyle kolay gülsek, gülümsesek..