kaşif..

Bir başka basıyorum tuşlara şu an daha bir hızlı, daha bir çoşkulu..Evet aslında hep bir sevinç içerisinde yazıyordum; anlatmak, anlaşılmak ve anlamak adına, ama bu bambaşka..Çok kısa bir süre de olsa alıştım burda olmaya , sadece kalbimden, aklımdan geçenleri paylaşmak değil burdaki; burda var olan herkesin aldığı nefesi, heyecanı duymak , onların duygu ve kelime dünyalarına da yolculuk yapmaktı benin anladığım..


Bundan yoksun kalma fikri çok rahatsız edici oldu tabi ki benim için..Daha yeni açtığım pencereyi kapamak gibi..Nefes almak, ferahlamak, dışarı bakmak için açtığım pencereyi bunların hiçbirini yapamadan kapamak gibi..Oysa daha izleyeceğim çok şey vardı bu dünyada..Sadece yeni ülkeleri keşfetmek değil, burdaki arkadaşların yüreklerini keşfetmek de kaşiflikti bence.

Eksik kalmak kelimenin tam anlamıyla bu olsa gerekti..Üç gündür buydu benim yaşadığım , sizleri okuyamadığım, hislerimi yazamadığım için eksik kaldım..Ne kadar da önemliymiş insan hayatında bütünlük..


Neyle bütün hissetttiğin önemli değilmiş, rahatsız eden yarım kalma, eksik kalma fikriymiş..Ben  şimdi sizlerle bütünüm..Okuyabildiklerimle, beni okuma lütfunda bulunanlarla..


İyi ki bu bütünleşme duygusunu tatmışım diyorum..Eksikliğini hissetme şansım da oldu..İki ay önce yaşansaydı bu durum ki daha önce de yaşanmış..Ben sadece bir haber olarak okuyacaktım, daha önceden okumuş olup içinde olamadığım diğer haberler gibi..

Oysa şimdi okuduğum bu haberin bizzat içindeyim..Ve burdaki sosyal, kültürel  ve bireysel zenginliğin içinde olmaktan son derece mutluyum..Bu zenginliğin artarak devam etmesi ve karşısına çıkan tüm engelleri aşmasını diliyorum..

Keşfettiğim ülkelere, keşfedeceklerime şimdiden çok teşekkür ederim varlıkları için..
Bugün bir başka mutluyum, bu yazıyı yazabildiğim ve okunabildiği için..
Blog dünyasına SEVGİLER....