değerli kalmak..

Kutlamaları çok seven bir insanım..Hediye almak, vermek, sevdiğini belli etmek, keyifli saatler geçirmek için her türlü kutlamaya açık biriyim..Manalı, manasız değil tabi, anlamına inandıklarım ve gerçekten mantığımın kabul ettiği bir amacı olan...

Dünya kadınlar günü önümüzdeki haftanın anlamlandırılmış bir  günü..Hiç itirazım yok bugünü kutlamaya..Arkadaşlarla, aileyle ya da ter türlü basında sayısız mesajlarla..Ama yerini bulmayan bir gün gibi..Hani öyle beylik laflar etmeyeceğim bir gün yetmez annelere, kadınlara şeklinde..


Kadına değer veren, onu eller üstünde tutan, herşeyden sakınan bir zihniyette büyümek ve sonrasında hep benzer çevrelerde bulunmanın ayrıcalığını yaşayan kadınlardanım..Ve bunun için çok şanslı olduğumun farkındayım..İki kızım var onlar da aynı ortamda yetişiyorlar, büyük ailede de, çekirdek ailede de gördükleri değerin, toplumda ve ileride kendi kuracakları ailede de kalıcı olacağına dair kuşkularım var..


Gelenin gideni arattığı bir toplumda, değerlerin de geleni gideni aratıyor..Sahip olduğumuz gelenek ve göreneklerin yada dini değerlerin gitmesi ve yerine  bizim insanımızın ruhuyla uyuşmayan, kabullenmeye can attığımız kime ait olduğu belli olmayan değerler sardı dört bir yanımızı..Hatta değersizlikler desem daha doğru olur..


Değer dediğimiz şeyler artık çok maddesel..Pahalı şeyler değerli , maddi bir değeri yoksa hatta değer kelimesi bile ölçü olarak kullanılmıyor..Nostalji de yapmak istemiyorum, eskiden şöyleydi, böyleydi diye..


Ama ayrıcalıklı hissettiğim konuyu kızlarım da dahil  olmak üzere her kadının yaşamasını istiyorum..Bu demek değil pamuklar içerisinde, prensesler gibi büyüyüp elini sıcak sudan soğuk suya sokmamak..Tabi ki herkes üstüne düşeni yapacak..Ama kadın fiziken de ruhen de daha hassas..


Pamuklara sarılacak olan, onun ruhu..Sakınılacak, korunulacak ki sağlıklı ruhlar getirebilsin dünyaya..Dünyayı değiştirmeye çalışmak değil derdim olsa da değiştiremeyeceğimi biliyorum zaten..Sadece birileri sesini duyursun, sesimi duysun yada kadının ruhunun toplumun ruhuna gösterge olacağını farketsin.. 


Sözüm erkeklere değil sadece, başta kendi değeri unutturulmuş, ayaklar altında harcayan ve harcatan kadınlara..Kişi değerini kendi belirler elbette..Bize dayatılan fiziksel obje modundan çıkıp, kainatın en özel varlığı olduğunun farkına varıp ona göre davransa belki bişeyler değişir..


Dünyanın her yerinde detaylarını duyduğumuz ama hayal bile edemediğimiz yaşamlar var..Acılar çekenler, açlık çekenler, şiddet görenler ve özgürlükleri ellerinden alınmış olanlar...Ama bence en kötüsü kendilerini bunlara layık gören, kendi değerinin farkında olmadan, kendine dayatılan değere razı gelerek yaşayanlar yada  yaşamışlar..

Bedenin hapiste olmasından beter bir şey bu, ruhu hapsedilmiş olmak..


Ruhların özgür kaldığı nice Dünya Kadınlar Gününe..