arkadaşlarla..

Yine soğuk yine puslu yine hafif yağışlı bir hava..Bahar gelir gibi yapıyor, yüzünü gösteriyor, kaçıyor..Naz yapan sevgili misali.Adı üstünde sevgili; gelecek yani, ne kadar sevildiğini, beklendiğini test ediyor..


Yolu beklenen sevgilinin karşılanması da başka türlü olur ya..Biz de bahar gerçekten yüzünü gösterdiğinde, kemiklerimize, iliklerimize kadar ısındığımızda, yeşilin tonlarına hayran kaldığımızda, çiçek kokuları etrafımızı sardığında bir başka çoşacağız sanırım..

İstanbul'un iş merkezi Mecidiyeköy' de buluştum bugün arkadaşlarımla..Sayıları artık tarafımızdan bilinemeyecek kadar çok olan AVM' lerin birinde..Lise arkadaşlığı bir başka derim hep.. Üzerine daha ne arkadaşlar edinildi; üniversiteden, iş yerlerinden, aile çevrelerinden, çocukların arkadaşlarından..

Ama daha bir samimi, daha bir gerçekçi onlar..Düşünsenize kırk yaşındasınız ve onbeş yaşından beri sizi tanıyan hayatınızın en önemli evrelerine tanıklık etmişler..Dile kolay yirmibeş yıl..Neler paylaşılmamış ki; ilk aşklar, evlilikler, ayrılılıklar, doğan çocuklar, hastalıklar..Çocukların eğitim maceraları, onları yarınlara hazırlama turları..


Kimbilir daha neler paylaşılacak; bu kez  çocukların aşkları, onların anne baba oluşları, iş hayatları, inişleri, çıkışları..Her telden her dilden bir sohbetti, uzunca bir süre yakın olupta görüşemeyen arkadaşların buluşması..Ne kadar farklı da olsa kulvarlar, yaşamlar.. Duygular benzer, dilekler benzer.

Bir kere daha farkına vardım ki bizim buluşmalarımız terapi...Sanmayın dertler konuşuldu, masaya yatırıldı..Sadece birbirimizi görmemiz, birlikte yediğimiz yemek, kahkalarımıza  karışan kahve keyfimiz, herşeyi bir tarafa bırakıp anı yaşamamız, terapi..


Yıllarca görüşüp de bugün aramızda olamayanlar da vardı tabi..Onların  da katılacağı on gün sonraki buluşmayı da planlayıp ayrıldık..Üç saat gibi kısa bir süreydi ama çok keyifli ve güzeldi..Eskidikçe değerlenen özel parçalar gibi, bizimde arkadaşlığımız çoook değerli..Yıllara inat daha taze, daha yeni..