sıkıntılı anlar..

Karanlık bir gece, yorucu bir gün, gittikçe artan bir baş ağrısı..Son derece hareketli saatler, geceyle birlikte yerini sessizliğe bırakmıştı..Göz kapakları ağırlaşmaya başlamıştı..Şakaklarındaki zonklama, başının tamamını sarıyordu..Uyursa geçebileceğini düşündü..Ama içtiği kahveler işgüzarlık yapıyor, her an kapanabilecek gibi olan gözlere, beyni " UYUMAMA" sinyali yolluyor, engel oluyordu..

Oysa arkadaşlarıyla güzel bir gün geçirmeyi planlamıştı..Uzun zamandır görmediği arkadaşlarını görmek iyi de gelmişti..Sabahın erken saatlerinde başlayan hareket, akşam akşam yollara dökülerek gidilen sinemayla son bulmuştu.Bir de film düşündüğü gibi eğlenceli olsaydı..Tam aksi bir etki yarattı, film boyunca sıkıntıdan çatladı, kendini sıktı, boşa zaman geçirdiğini düşündü..O an evinde ayaklarını uzatmış, dinlenip akşam ritüellerini gerçekleştiriyor olabilirdi..

Çocukluk arkadaşlarıydı gelenler..Çocukluğa dair muzurluklara, genç kızlığa ait duygusallıklara dönüldü, kimi kahkahayla, kimi buruksayarak konuşuldu birer birer..Şu an gelinen durumlar, hızına yetişilemeyen yıllar...Ahh yıllar neler alıp götürmüştü, bir o kadar da getirdikleriyle beraber..

Günün muhasebesini yaparken, bir gerçeği fark etti..Günün çok erken başlaması, aşırı hareketli olması, bir güne sığdırılan bir kaç program değildi, başını taşımayacak halde olmasının sebebi...Geçmişe yapılan yolculuktu belki..Eee kolay değildi tabi yirmi yıl öncesine gidip gelmek..
Gelmek istememek..

Hakverdi kendisine yastığına gömülüp, gözlerini kapattığında..
Bırakıp gelmek istemediği, bir daha dönemeyeceğiydi..