çile zevke dönüşüyor..

 
İstanbul 'da yaşamak bir sanattır..Her zaman için bir gerekçesi vardır trafik keşmekeşinin..Az miktarda yağan yağmur, sabah saatlerindeki sis, kaza, yol çalışması, kaza seyrine dalma ve daha bir sürü sebep sizi bir sanatçı yapabilir..

"O kadar kolay mı" demeyin lütfen..Çünkü o karmaşada bir yerden bir yere ulaşmak cidden sanat..İşte her şeyden habersiz bugün çıktık kızlarla yola..Keyifli güzel bir kış günü, baharı andıran, insanı çoşturan.. Hala ziyaretine gidiliyor..Güzel güzel giderken bir anda trafik duruyor..Ama o nasıl bir duruş, daha kıpırdama yok..Her türlü entirkaya başvuruluyor, tüm ara sokaklar giriliyor, çıkmazlara, çıkarlara yok yok yok...Tüm yollar çıkmaz, tüm yollar kilit..Neymiş yol çalışması varmışşş..

Sinirler geriliyor, çıldırma boyutuna geliniyor..Tırlar, kamyonlar daracık sokaklarda boy gösteriyor..Ve dayanılamayıp, gülme krizine giriliyor, ne var ne yok herşeye komiik tarafından bakılıyor, yoldaki her durum birer stand up malzemesi kabul ediliyor..Tam umutlar kesildi, arabayı parkedip yüyerek gidelim diye düşünürken, kıpırdanmalar başlıyor ve sonunda anayola çıkılıyor..

Onbeş dakikalık yolu, bir buçuk saatte gitmenin  verdiği zafer duygusu ile eve giriliyor..Araya giren zaman özlemi artırdığından olsa gerek, sekiz saat çabucak geçiyor..Tadına doyulmayacak sohbetler, yarınlara umut veren kahkahalar günü ve geceyi süslüyor..Özenle hazırlanan masada, aynı özenle hazırlanan yemekler afiyetle yeniyor..En kısa zamanda tekrarlanmak üzere ayrılınıyor..

Çile zevke dönüşüyor..

Güzel bir gün daha geceye karışıp bitiyor..