müneccim değilim

Satır aralarını okumam çünkü söylemek istediklerimi söylerim ben..Söylememeye karar verdiysem de bitirmeye çalışırım zihnimde onları.Kurup, kaldırıp, tekrar tekrar ısıtıp getirmem kendi önüme, değil ki muhatabına..Sabrederim, şans da veririm karşımdakine..Algı farklılığı derim, bakış açısı derim ikna ederim kendimi savaş etmem kendimle, ettirmem de düşüncelerimi..

Oysa yeni tanışılan bir kişiyi anlamak için sadece söylediklerine değil de söylemediklerine bakmak gerekmiş..Bu yaşımda bu sonuca vardım.Elli yaşını geçmiş, yıllarca neler yaşamış, neler biriktirmiş, ne darbeler yemiş ki almış hayata karşı gardını..Temkinli, kelimeleri söylerken, cümleleri kurarken sürekli mesaj verir hale gelmiş..Söylediği cümlenin havasından hissedeceksin, söyleyemediğini, gölgesini satır arasında sen bulacaksın ki kendini koruyacaksın..Kırılmayacaksın o zaman..

Yıllarca ben söylenene değer verdim, sözün güvenilirliğine inandım ya, satır aralarını okuyamamı müneccim olmamaya bağladım..Şanslıydım sanırım sadece şu ana kadar bir kaç kişiye rastladım..Satır aralarında kinler gizleyen, kompleksler barındıran, güvensiz, zavallı olduğunu düşündüğüm bir kaç kisi..Acıdım onlara, acıttıkları geçtikten sonra..

Böyle geçmez ki hayat, güvenmeden, sevmeden, paylaşmadan geçmez ki..Bir tanesi var bildiğim şu an yapayalnız, sadece yanında kendine esir etttiği iki üç kişi ile devam ediyor hayat serüvenine..Yolun sonunda kalır mı yanında kimse bilemem ama..Tanı koymak değil tabi, depresif kişilikler bence onlar, savaşları kendileriyle aslında ama onu bile farkedemedikleri için karşılarına çıkanlarla uğraşıyorlar..

Bulamamışlar yaşam gayelerini bence, yaradılanı yaradandan ötürü sevmeyi öğrenememişler, kimsenin mükemmel olmadığını anlayamamışlar, insanın, hücrelerinin duygularla beslendiğini de anlamamışlar..Bir bir öldürmüşler kendi hücrelerini de yetmezmiş gibi karşılarındakileri hedef almışlar..

İşte böyle anlatırken bile üzülüyorum onlar adına, yazık diyorum istemsiz..Net ol kardeşim, kurgu yapma..Söylemediğim şeyi, düşünmediğimi bana atfetme..İstesem, düşünsem öyle söylerdim, yapardım da kimse tutamazdı beni..Bırak söylenenden yan manalar çıkarmayı, sese kulak ver, yüreğe bak, yapılanla değerlendir..Arayıp bulduklarınla, kurguladıklarınla değer verirsen sen kaybedersin üzgünüm ben değil!!