candan öte

Liman olmuş  hep dostların birbirine yüreği..Yorulduklarında soluklandırmışlar birbirlerini dingin halleriyle, nefessiz kaldıklarında oksijen olup sızmışlar damarlarına kendilerince, çaresiz olduklarında çözümler üretmişler bazen naif, bazen hırçın sözleriyle..

Gün olmuş yaşlar gözlerinden birlikte süzülmüş, kalpler birlikte çarpmış üzüntüyle..Hayatın karşısında hep birlikte durulmuş..Düştüğü zaman kaldırmamış sadece, düşmemesi için elinden tutmuş sendelediğinde..Kabuslar gördüğünde yürek yüreğe verip korkmuşlar birlikte..

Dünyaya yeni katılanlara birlikte hoş geldin demişler, gidenlerin son duasında da yan yana olmuş kalpler onlar..İyi günün en iyisi olmuşlar da , kötü günlere kalben, bedenen siper olmuşlar..Canım derken, canı koymuşlar ortaya..



Öyle görmüşler dostluğu, öyle bilmişler..Yarı yolda bırakmak olmaz diye son güne kadar sözleşmişler..Gün olup görüşemediklerinde hep bir atmış kalpleri, uzaktan düşünmüşler birbirlerini.Bir ses, bir  nefes olmuşlar..



Kolay yıkılmaz kale olmuşlar hayata..Sarsıntılarla güçlenmişler, rüzgarlarla beslenmişler, yağmurlar fırtınalar karşısında gösterdikleri direnç, can vermiş onlara..Göstermişler kardeşlik sadece aynı kanı taşımakla olmaz diye.Kan kardeşliğinden daha sağlam, daha yıkılmaz oluyor yüreklerde dolaşan sevgiyse, emekse..