renkler ve kişilik mi?

Yazmayı çok severim.Duyar gibiyim "biliyorum" dediğinizi..Bahsettiğim kalemle yazmak, yani yazma eylemi sevdiğim..Bir de mutlaka el yazısı yazacağım, orta büyüklükte ve hafif eğik..Sayfalarca yazabilirim..Çocukluğumda abilerimin ödevlerini az yapmamışımdır..

Bu yaşa geldim değişen bir şey olmadı..Bulduğum her boş yere mutlaka el yazısıyla bir şeyler yazarım..En klişesi bunların ailemin isim ve soy adlarıdır..Bazen kısa kısa mektup formunda arkadaşlarıma yazarım..Ya da karalama yaparım..Hemen bir kaç figür çizerim..Çöp adamdan başka çizebildiğim şeyler de var canım..

Düzeni severim, planlı, programlı hareket etmeyi severim, kışı severim, baharları severim de yazı sevmem..İşte tüm bu sözünü ettiklerim kişilik testleri için birer veriymiş efendim.El yazınız sizi ele veriyormuş, seçtiğiniz renkler, çizdiğiniz resimler, hepsi birer göstergeymiş iyi güzel..Lafım yok bunlara varsa bu konuda bir analist değerlendirsin beni :)

Ben onların birer ipucu olabileceği konusunda hem fikirim de, bence kişiliğin en belirgin göstergesi olaylar karşısındaki duruştur..Hatta hiç bir şey yokken ki duruş, bakış, gülüş..İnsanlara yaklaşım, kriz anı çözümleri, çiçeklere, böceklere, dünyadaki olaylara şeklinde uzatabiliriz.

Sen benim açıkça sergilediğim hallerim dururken; yazıma, çizgime bakarak ne kadar sağlıklı karar verebilirsin ki? Gerçekten bilmiyorum..Böyle dediğime de bakmayın burçlara ve her türlü testlere de bayılırım bir yandan ama orası işin eğlence tarafı gibi geliyor..Aslolan somut delil, yaşadıklarım ve yaşattıklarım..

Çuvaldızı kendime batırmasını bilirim de şu an başkalarına  batırasım var..Mesela burnu büyük, burnundan kıl aldırmayan ve bu bağlamdaki tüm ata sözlerini bünyesinde barındıran insanlara.Şimdi onların el yazılarından, yumuşacık, insan sever, mütevazi diye bir sonuç çıksa ne olur ki?O gösteriyor kendini, kibrini..Ne oldu küçük dağları sen mi yarattın? Havan kime?Diyesim var böylelerine..En çok da kendini bir şey sanıp aslında bir şey olmayanlara, haddini aşanlara..

Ne kadar biriktirmişim içimde kendim de şaştım şu an..Ama öyle karşındaki sana değer veriyorsa, seni yüceltiyorsa  onun asaletindendir..Senin asaletin varsa, sonrasında yaptıklarınla belli olur..Yani ne renk, ne yazı, ne çiçek, ne böcek kişiliğine bir şey katmaz..

Artık böylelerine hakettiği gibi davranıyorum..Öyle nezaket, insanlık değerleri işlemiyor onlara çünkü..Bilmiyor ki o dili, bildiği dili kullanıp davranınca duvara çarpıyorlar..Eee olacak o kadar sen yükseklerde uçarken düşünmüş müydün diğerlerini? Ohhh olsun şimdi sıra sen de..