masal bu ya..

Bir masal kahramanıyım ben..Evet kahramanım ben, kendimi bulunduğum her zorluktan çıkarabilme mücadelesi gösterebildiğim için böyle diyorum..Zafer coşkusu yaşamasam da her birinde, küçük sıyrıklarla atlatmak bile yetiyor bana..

Bazen sıyrıklar canımı acıtsa da, kanasa da zaman zaman, pansuman edebilme gücünü bulmama yardım eden iyilik perilerim var benim..Yalnız değilim yani..

Masal bu ya her zaman yolunda gitmez işler, verilen emekler, tüketilen nefesler uçar gider..İşte öyle anlarda girerler devreye.."Olur böyle şeyler" deyip artılarını ve eksilerini görmeme yardım ederler..Olaylarda dış göz olmamı sağlarlar..

Görmek çoğu zaman işime gelmese de, sinirimi daha da körüklese de küçük bir zaman dilimi, ağır ağır nefes alıp verme, sakinleşme sürecinden sonra gelirim kıvama..Anlarım küçük yanlışların büyük doğrulara götürdüğünü, küçük dertlerin büyük sevinçlere kapı olduğunu..

İhtiyacım olanın biraz sabır olduğunu, hemen sonuç beklemenin hata olduğunu anlarım durup düşündükçe, yaşayıp yaş aldıkça, yaşlandıkça..Hayır olumsuz bir söylem değil yaşlanmak, yaş almak..

Eğer aldığı yaş; hayatı özümsemeye, her söze değer verip üzülmemeye, hataları hoş görebilmeye, her şeye rağmen gülümseyebilmeye, sadece nefes alıp verebildiğin için şükür edebilmeye, kalan ömrü huzurla geçirmeye sebep olabiliyorsa yaş almak, yaşlanmak  en az genç olmak kadar güzel..

İşte ben böyle bir masalın kahramanıyım..Pişmanlıklara prim vermeyen, mucizelerde gezinmeyen en büyük zenginliğin an'da gizlendiği bilen bir kahramanın masalıyım..Ve perilerim var benim sürekli mesai yapan iyilik perilerim..

şarkı