çelişki..

                                                   

Uzaklaşmak geldi içimden bilmem neden? Sanki birilerine kırıldım, bir duygu uzaklaştırdı beni düşüncelerimi yazıya dökmekten..Kırgınlığım kendime diye düşündüm önce, bilgisayarın karşısına geçtim her zamanki gibi; maillerime baktım, izlediğim blogları ziyaret ettim, gazetelere, haber sitelerine uğradım..Yeni kayıt sayfası açtım, açtım, baktım, bir iki cümle yazdım sildim..Bunu farklı zamanlarda üç beş kez tekrar ettim..Sonra bıraktım bir daha hiç uğramadım yazmak için, izlediğim blogları da okumadım..

Kime küstüm acaba dedim, ne oldu bana ? Yoksa kelimelerle arama bir şeyler mi girdi? Yazmak mı anlamsızlaştı ya da? Düşüncelerimi kendime tekrarlamayı mı seçtim? Belgelemekten mi korktum hislerimi? Bildiğim, bilmediğim okuyucularımdan mı çekindim yoksa? Beni yanlış mı anlarlar? Yoksa kendimi yanlış anlatmaktan mı korktum?

Yüzeysel mi yaşadım bu bir haftayı? Olağanüstü bir hal mi vardı ki? Hayır alabildiğince sıradan, olağan bir haftaydı..Sadece yazmak olmayınca uzaklaştığım, daha bir cevapsız kaldı sorularım..Okumaktan, dünyalarına girmekten keyif aldığım bloglarıda ihmal edince kendimle çeliştim..Son beş ayın benim için en keyifli olduğunu düşündüğüm anlarından vazgeçtim çünkü..


Yasaklı günlerinde oysa ne kadar üzülmüş, kendimi nasıl yalnız hissetmiştim..Bloğuma girebilmek, yazabilmek, okuyabilmek için her türlü yolu denemiştim..Sabahlarımın ve gecelerimin olmazsa olmazı haline gelmişti oysa..Benim iyi dostum olmuştu kısa sürede..Kızgın olduğum zaman beni sakinleştiren, üzgün olunca hüznümü dağıtan, mutluluğumu artıran, beklentisiz, tepkisiz, nötr dostum benim..O hala beklemiyor biliyorum ama ben haksızlık ettiğimi düşündüm..

Sadece yazmadım, okumadım değil düşünmedim de ben..Aklıma gelen düşünceleri hemen sildim, elimin tersiyle ittim..Bilmem belki de mola verdim..Düşüncelerimin derinliğinden ayrılmayı tercih ettim..Kim bilir belki de alacağım kararlardan korktum..Yapabileceklerim, yapamayacaklarım engelledi belki de beni..Bilinçaltımın bir oyunuydu sanırım..Yaparım ben bunu zaman zaman, baş edemediysem düşüncelerimle, kavga ediyorsam kendimle, çelişiyorsam hareketlerimle kaçarım kendimden ve herkesten..İnzivaya çekerim belleğimi, kalbimi..Uzaklaşınca hepsinden bir süre yeniden başlayabilirim, yeni bir sayfa açabilirim..

Elbette eksik kaldım ben bu sürede, yarım hissettim kendimi..Sonra bu satırlarda buldum çareyi..İfade etmek istedim, neden yoksun bıraktığımı kendimi..Hemen açtım sayfayı başladım kelimelerimi buluşturmaya önce kendimle sonra umarım sizlerle..Kaldığım yerden başladım dostları okumaya..Kızdım yine kendime dolaşırken bloglarda..Paylaşılan tüm postları okumaya başladım..Bayağı birikmiş, şimdi keyifle okuyorum hepsini..Yine geldim, burdayım..

Mutluyum..

Gülümsüyorum..

görsel: web