ah dünya..

Dünyalar kadar seviyorum denirdi eskiden sevgiye ölçü koymak için.Sevginin bir ölçü birimi  olmadığından değişik seçenekler kullanılırdı..Dünyalar kadar dendiğinde hem dünyanın büyüklüğü kastedilir hem de çoğul ekiyle pekiştirilip sevginin şiddeti belirtilmeye çalışılırdı..

E ama dünya küçüldü artık..O zaman bu söz de anlamını yitirdi..Liranın değer kaybetmesi gibi dünya da değer kaybetti..Artık sevgi ölçü birimi olarak kullanımdan kaldırıldı bir nevi..Şimdilerde sevgi kelimesinin içi boş..Bir anda çok sevebilirken iki günde artık sevmiyorum demek çok kolay..

Bu kadar mı anlamını yitirdi her şey..Oysa biz Leyla-Mecnun, Ferhat-Şirin aşkları ile büyümedik mi?Büyülenmedik mi dağların delinmesinden, çöllerdeki buluşmalarından?Her kavramın içi boşalsaydı da sevgi kelimesi tüm ihtişamıyla kalsaydı..Zaten o zaman diğer kavramlar da sağlam kalırdı..

Güven ardı sıra geldi, saygı yerlerde zaten..Gençlerle konuşuyorum, güven kelimesi havada asılı kalıyor hep..İş hayatında, arkadaşlar arasında, kız erkek ilişkilerinde..Erkeklere güvenemeyen kızlar, kızlara güvenemeyen erkekler..Mesai arkadaşına sırtını dönememeler, okulda öğretmenine güvenemeyenler ve ne yazık ki ailesinde bile güven sorunu yaşayanlar azımsanacak kadar değil..

Kendisine güvenemeyen gençler oluştu böylece, devletine güvenmeyen, yarınlara güvenmeyen..Umutsuz, mutsuz, doyumsuz..Nasıl düzelir bilmiyorum ama iç karartıcı boyutta..

Ben mutluyum, şartlarım iyi, güveniyorum kendime demek çözüm değil ve içini rahatlatmıyor insanın..Her koyun kendi bacağından da asılmıyor..Günün birinde o sevgisiz, güvensiz insanlarla yolumuz kesişecek ve zararı yine bize dokunacak..Evet biliyorum yanlışları bulmak kolay, düzeltmek çok zor..Sebat gerekiyor bu konuda, bilincinde olan herkesin çaba sarf etmesi gerekiyor..Bir kişinin değişmesiyle ne olur demeyelim..Domino etkisi neden olmasın?

Bırakamayız dünyayı onlara; sevmeyi bilmeyenlere, kendini sevmeyenlere..Hadi hep birlikte sevelim, dünyalar kadar sevelim yine eskisi gibi, sevdirelim..

Acımak sevgi değildir, üstünlüğün kabulüdür.

Hoşgörü sevgi değildir, istemediğine katlanmaktır.

Bağımlılık sevgi değildir,gereksinmenin karşılanmasıdır.''

Sevgi, değer vermesini bilmektir.

Sevgi, yaşama hakkını kabul etmektir.

Sevgi, varolmaktan kıvanç duymaktır.

Sevgi, birlikte olmaktan sevinç duymaktır.

Sevgi, eşitliğin duyumsanmasıdır.

Sevgi, bütün yapay ayrımların hayattan çıkarılmasıdır.

Sevgi, bilinçtir.

Sevgi, insan olmaktır.

 

 

 

not:renkli kısım alıntıdır..