on, yüz, bin balon...

Yeni bir güne merhaba derken, güneş pırıl pırıl parlıyor sanki az sonra olacakları müjdeliyordu..Balkona çıkıp havanın nasıl olduğuna bakarken, etrafı saran, renk renk ve sağa sola dağılan onlarca balon görmüştüm..

Aman allahımm ne kadar da hoş görünüyorlardı.Balonlarda hoşlanmak için sanırım çocuk olmak gerekmiyordu..Onların renk cümbüşü ve özgürlükleri büyük küçük herkesi alıp bir yerlere götürüyordu..Bazılarını çocukluğuna, bazılarını yalnızlığına, bazılarını ise uçsuz bucaksız, hesapsızca gidilen gökyüzüne...
 Acaba kapının önündeki onlarca balonun anlamı neydi?Birisine evlenme mi teklif edilmişti?Yoksa henüz çocuk ruhunu kaybetmemiş birine bir hata yapılmış, özür mü dilenmişti?Belki de birisinin doğum günüydü..

Sebebi her ne ise eminim bir çok kişinin gününü renklendirmişti.Evden işe ya da okula gitmek üzere çıkan herkese bir neşe katmıştı bence..Kime geldiği düşünülmüş,keşke bana da böyle bir jest yapılsa diye akıllardan geçirilmiştir belki de..Biliyorum ki beş dakikalığına bile olsa bir çoğunun aklındakileri bir kenara koymasına sebep olmuştu, insanın yeniden çocuk olmayı istemesini sağlayan balonlar...

Bir de şu boyutu var tabi...O da acaba benim için mi bırakıldı o balonlar uçsuzluğa?...Neden olmasın? Şimdilik iki gün iki gece süren doğum günüme belki bir dostum, bir arkadaşım farklı bir şekilde katılmak istedi..Sadece benim doğum günümü değil herkesinin gününü renklendirmek istedi.Gerçeği bu olmasa da asla kime geldiğini öğrenemesem de o balonları görünce,günüm daha bir keyifle başladı,sadece yüzüm değil yüreğim de tebessüm etti.

Demek ki günün iyi başlaması için büyük sebeplere ihtiyaç yoktu, insan bazen bir çocuğun oyuncağıyla bile mutlu olabilir ve o enerjiyle bir çok kişiyi mutlu edebilirdi..Acaba balonları bırakan kişi böyle bir misyonu üstelediğinin farkına varabildi mi?

Dilerim biz de farkına dahi varmadan diğer insanların günlerini,yüzlerini ve yüreklerini aydınlatan balonlar saçarız etrafa..Onlarla çıkarız sonsuz bir yolculuğa..