gönül hoşluğu..

Güneşli bir kış sabahının tüm güzelliğini yaşamamda ve halen süren hoşluğun sebebinde  takvimlerin en sevdiğim ayın üçüncü gününü göstermesinin etkisi olduğunu inkar edemeyeceğim doğrusu..Doğduğum ayla aramızdaki bu özel bağın anlamını çözebilmiş değilim..Merak ediyorum bu konuda yalnız mıyım diye?

Çocukken anlaşılabilir olan bu durum, yaş kemale erince merak konusu olabiliyor çevremde..Bu duygumda, düzenlenen doğum günü etkinliklerinin coşkusu da göz ardı edilemez tabi..Şımartılmak, hediyeler arasında kaybolmak sanırım hemcinslerimin büyük çoğunluğu için aynı etkiyi gösterip, doğum günlerinin dayanılmaz hafifliğine dönüşebilir..

Gülen bir çift göz,  tebessüm eden bir yüz gönül hoşluğunun ifadesi değildir nedir?Aramızdaki telepatik bağın bu kadar güçlü olmasının belki de henüz keşfedemediğim nedenleri olabileceği ihtimalini hesaba katıyorum tabi..Kış insanı olmak, lapa lapa yağan karda kendini çocuklar gibi mutlu hissetmek, soğuğun iliklere işlediği anlarda sıcacık bir içeceğin yol açtığı kalp çarpıntısı..

Biliyorum bir çoğu için tuhaf bir durum ama benim için vazgeçilmez..İşte bu duyguyla artık bekleme modundayım..Ne zaman gelse kabulüm ama şimdilerde bir haber yok ona dair, en azından bulunduğum coğrafyada..

Hani deriz ya mutluluk anlarda saklı, işte o saklı anların arayışında oldum ben hep..Ve şimdi bu konuda hiç zorlanmayacağım bir mevsimi yaşıyorum..Her mevsimin kendine özgü büyüleyici bir güzelliğini kabul etsem de büyük bir sabırsızlıkla karın yağmasını bekliyor, aralığı taçlandırmasını istiyorum..Kışın enerjisine, üretkenliğine ve ritmine bayılıyorum..