9 Şubat 2012 Perşembe

durağan ruh hali

Biliyorum çok ara verdim..Günlerce hiç bakmadığım bile oldu bloglara..Oysa ki ne daha çok yoğundum, ne daha çok hareketli..

Düşünüyorum bir sebep de bulamıyorum uzak kalmama klavyeden..Belki de kelimeler parmaklarımın ucuna geliyor da geri dönüyor..

Sadece yazmaktan değil, okumaktan da uzağım..Düşünmekten uzak, ağlamaktan, gülmekten uzak.Sanırım da en çok kendime uzağım..Değişken ruh hallerinin uzak versiyonu da bu olsa gerek..

Şu sıralar beni üzen bir şey mi var, ya da aklıma takılan bir durum?Yok somut bir şey sadece sessizim..İç sesim bile suskun..Tam dilimin ucuna geliyor kelimeler hemen sımsıkı kapatıyorum ağzımı, çıkmasınlar diye..

Sevdim  bu hali bir süreliğine de olsa..Hayat değişkenliklerden ibaret bir durağanlık hali bence..En hareketli olduğunu düşündüğünüz anda alabildiğine donuk, belki ruhsuz..

En sevdiğim kar  bile sosyalleştiremedi kelimelerimi..Hep saklı kaldılar kuytu köşelerde..Tüm coşkusunu, mutluluğunu sadece kendim, içimde yaşadım..Dublör gibi seslendirmek gerekmiyor ya  hep hayatı..Duruşlar, bakışlar da birer ses..Sessizlikse bazen çığlık..

Kar ile buluşmamız yine en güzelinden, en özelinden oldu..Zirvelerden seyrettim o muhteşem beyazlığı..Basılmamış metrelerce kalınlıktaki karlarda yürümenin hafifliğini yaşadım, huzurla..Dokundum, soğuğu iliklerimde hissetmek pahasına yürüdüm karlarda..

Sahlepimin sıcaklığı ve tarçın kokusunun eşliğinde insanların düşmesini izledim ve gülenleri onlara.. Büyülendim tekrar tekrar..Hiç vazgeçmedim sevmekten karların ağırlığından dalları eğilmiş ağaçları izlemeyi..En tepedekine dokunacak kadar yaklaşıp dokunamamayı, soğuktan donan parmaklarla ve kırmızı bir burunla tekrar tekrar zirvelerde gezmeyi..

Büyülendim dağlardaki kar kentimin caddelerine de düşünce..Ve yine yeniden mutlu oldum, en masumundan en  coşkulu hallerle..Seyrine doyamadan bırakıp gitti bizi beyaz büyü yine..
Şimdi; kendini unutturmak istemezcesine atıştırıyor minik minik yerlere..Dokunuyor benim gibi hisseden yüreklere..

İşte böyle..

8 yorum:

  1. kar bazen beyez bir sessizliğin senfonisi gibidir. onu yüreğinde bir beyaz sayfanın notalarında gizlersin. kendi yanlışqzlığında kendi sessizliğini dinlersin.

    YanıtlaSil
  2. iyi ol(un) da sessiz sessiz seslensen de olur EMİNEcim
    bak bu beyaz örtüyü böyle anlatınca süper oluyor da coşkusunu belirtmek için her yağdığında varacağı yere biran önce ulaşmak isteyen herkesi böyle zorlarken az biraz kötü şeyler düşünüyorum onun hakkında :)
    inşaAllah yarın eriyip yok olurlar gibi :)))
    sevgiyle canım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynurcum işin o kısmı kesinlikle öyle..
      kimseye zorluk çıkarmadan tatlı tatlı yağsın :)

      sevgiler benden..

      Sil
  3. Bazen gerekiyor kelimelerin inzivaya çekilmesi galiba.Çok sevindim ses verdiğine,yine çok hoş bir anlatım,yüreğine sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. istemsiz oluyor ve sanırım fena da olmuyor :)
      ben de sevindim Aylacım ses verebildiğime ve sizlerin verdiği sese..
      çok teşekkür ederim..
      tontalağa öpücükler..

      Sil
  4. oh be çok şükür :)
    sükut da huzur..
    sen iyi ol yeter ki..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Seçilim çok teşekkür ederim ilgine, sıcaklığına..
      hep iyi olalım birlikte :)

      Sil

Eğer paylaştıklarım sizde bazı sorular, cevaplar ya da duygular oluşturuyorsa ve onları benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum..
Şimdiden teşekkürler..