Çöl sıcağı gibi bunaltıcı bir günde bardaktan boşanırcasına yağan yağmur mu sebebi, yoksa sipariş üzerine mi şu an buradayım bilmiyorum..Bildiğim bir şey var ki altı aydır açmadığım kayıt sayfasını açtım ve geçtim klavyenin basına..Düşünülmüş, kurgulanmış bir şey yok elbette..Bu geçen sürede ne yaptığımı anlatmayacağım ve neden uzaklaştığımdan da bahsetmeyeceğim..Kasıtlı deği, ben de tam olarak bilmiyorum ki neden soğuduğumu..Dönüp de arkama bile bakmadan gidişimi..
Ne takip ettiğim blogları okudum ne de kendi yazdıklarımı.. Neden yazdığımı düşünmediğim gibi neden yazmadığımı da sorgulamadım..Soranlar olduğundaysa mantıklı bir cevap bulamadım..
Belki de her sorunun bir cevabı olmak zorunda degil..Ya da her bilgi bir soruya cevap degil..Ne geçmiş ne gelecek aslolan şu ansa ve ben burdaysam sebebime teşekkür etmeliyim..Tuşların ritmik sesi, noktalama işaretlerinin ahengi etkisine aldı bile beni..
Geçen sürede hiç birşey değişmedi..Bu şikayet değil şükür..Sahip olunanları kaybetmemek en büyük zenginlik.Sağlık, aile, dostlar, arkadaşlar, blogdaşlar okurlar..Nasılsın dendiğinde değişen bir şey yok cevabını veriyorsam kendimi şanslı hissediyorum.Polyannacılık degil, sadece pamuk ipliğine bağlıyken her şey, rutini sürdürebilmenin mutluluğu, farkındalığı.
Artık burda mıyım, yine severek okuduğum blogların takibinde miyim, "acaba yazılarım okunmuş mu, yorum gelmiş mi" diyerek bilgisayar başına geçer miyim, en azından gün aşırı bir post yayınlamalıyım heyecanını taşır mıyım bilmiyorum..Sadece öyle olmasını istiyorum..Ve olursa görüşmek üzere diyorum..
Okuyan herkese selam olsun..
Ne takip ettiğim blogları okudum ne de kendi yazdıklarımı.. Neden yazdığımı düşünmediğim gibi neden yazmadığımı da sorgulamadım..Soranlar olduğundaysa mantıklı bir cevap bulamadım..
Belki de her sorunun bir cevabı olmak zorunda degil..Ya da her bilgi bir soruya cevap degil..Ne geçmiş ne gelecek aslolan şu ansa ve ben burdaysam sebebime teşekkür etmeliyim..Tuşların ritmik sesi, noktalama işaretlerinin ahengi etkisine aldı bile beni..
Geçen sürede hiç birşey değişmedi..Bu şikayet değil şükür..Sahip olunanları kaybetmemek en büyük zenginlik.Sağlık, aile, dostlar, arkadaşlar, blogdaşlar okurlar..Nasılsın dendiğinde değişen bir şey yok cevabını veriyorsam kendimi şanslı hissediyorum.Polyannacılık degil, sadece pamuk ipliğine bağlıyken her şey, rutini sürdürebilmenin mutluluğu, farkındalığı.
Artık burda mıyım, yine severek okuduğum blogların takibinde miyim, "acaba yazılarım okunmuş mu, yorum gelmiş mi" diyerek bilgisayar başına geçer miyim, en azından gün aşırı bir post yayınlamalıyım heyecanını taşır mıyım bilmiyorum..Sadece öyle olmasını istiyorum..Ve olursa görüşmek üzere diyorum..
Okuyan herkese selam olsun..
bu da tüm yaz seyrine doyamadığım manzaram
