21 Ocak 2012 Cumartesi

dilek

Anlık mutluluk, nerden geldiği bazen bilinmiyor..Kimi zamansa biliyorsun de kendin bile inanamıyorsun bu kadar küçük bir sebebin verdiği heyecana, içine dolan yaşama sevincine, keyfine, gülücüğüne..

Mutluluk dediğimiz anlarda saklı olan, kalp ritmini hızlandıran hareketlerdir bence..Ki şu an ben de olan ve hemen klavye başına geçmemi sağlayıp harflere dokunmamı sağlayan..Sebep söylenmeyecek kadar anlamsız ama sonuç kalp ritmiyle yazma ritminin paralelliğiyle ortaya çıkan satırlar..

Günüm böyle küçük bir mutlulukla başladı, okuyan herkese geçsin isterim bu heyecan, günlerinde minik, anlık mutlulukara sebep olsun dilerim.Bu enerjiyi yolluyorum bu yazıya gözü değen herkese..Ve acele etmeliyim gün beni bekliyor tüm lezzetiyle..

Gülümseyen, güzel bir gün olsun hepimize..



19 Ocak 2012 Perşembe

kayıp sesler..


Harflerim kayıp!
Arıyor, bulamıyorum...
Ünsüz harfler geliyor hep dilimin ucuna en sessizinden..Çığlık atmak istiyorum, çıkmıyor sesim..
Ünlü harflere ihtiyacım var kendimi duymam içim..Saklanmışlar..
Galiba ünsüz harflerle dolu bir klavye gibiyim..Yüzlerce kelime ve cümleye gebe..
Sadece noktalama işaretleri  var elimin altında oysa..
Soru işaretleri, ünlemler, üç noktalarla doluyum..
İki nokta üstüste koymak istiyorum artık..
Nokta koymak istiyorum..
Oysa virgül beni hapsediyor..
Dur bir düşün diyor..
Hep net cümleler kurmaya alışmış bu bünye, dokunuyor!
Söylenecek sözler var..
Dur diyor...
Öfke var dinmiyor..
Sitem var sevgiye, duymuyor..
Elbet gelir sıra bana da..
Dizilir ünlüler ünsüzler yanyana..Ve ben olurum o zaman, açılır yüreğimin sesi sonuna kadar..
Kelimeler yarış edercesine birbiriyle, dökülürler dilimden..
Kırıp dökmeden..

5 Ocak 2012 Perşembe

mutluluk






Mutluyum..
Her daim..
Bazen solsa da yüzüm,
Ritmi yavaşlasa da kalbim,
Yada deli gibi çarpsa  yüreğim,
Sorun değil bilirim,
Mutluluk benim yaşama sebebim..
Öyle dünyaların ayağıma serilmesi gerekmez..
Bahşedilenler yeter..

Mutluyum..
Her daim..
Gülümsüyorum..
Elimi uzatıyorum..
Bilgimi paylaşıyorum..
Jestler yapıyorum..
Arıyorum..
Dokunuyorum.
Şaşırtıyorum..
Değer verdiğimi hissettiriyorum..
Dinliyorum..
Anlayış gösteriyorum..
Seviyorum..
Bilmem ki sanırım mutlu edebiliyorum..


Sevgili Ayla sormuş "karşınızdakini nasıl mutlu edersiniz" diye..Ben de şu an ki psikolojimle şiirimsi bir ifadeyle  cevapladım..Tekrar teşekkür ediyorum HANIM İĞNESİ'ne..Ve kabul ederlerse mimlediklerim..

biricitconsungunlugu
cecil
profösör